उटा जिर्ण घरको
भित्तामा पोतेको
उप्किनै थालेको
माटो जस्तै
स्मृतिको क्यानभासबाट
अलिअलि खाटा छर्दै
अलिअलि दर्द पोख्दै
उप्किएर जाँदोरहेछन ।।
तर ,
कहिलेकाहीँ
निभ्न थालेको
मैनबत्ती झैं
उज्यालो आभाष दिएर
धपक्क अँध्यारोमा
प्रलय हुन्छन् ।।
यादहरू …….
यादहरू …….
